Door Remy Chou
“We gaan voor de winst, we doen mee om te winnen. De ploeg die de NKIR wint, wint echter bijna nooit het klassement. Wij gaan die vloek verbreken.”
Aftellend naar 9 december, de dag waarop het NK ketting trekken weer van start gaat, zullen we elke paar dagen een kort interview houden met de deelnemers. Wat motiveert hen? Hoe bereiden ze zich voor? Wat is hun strategie om sneller dan de rest de 2000 meter durende ‘sprint’ van pijn af te maken? Dit keer nemen we een duik in de wondere en meestal gekke wereld van het lichte roeien samen met de tweede eerstejaars ploeg die bekend is gemaakt: EjL’18! Allemaal mannen met een vetpercentage waar een stuk kipfilet nog van kan leren. Deze mannen nemen geen grammetje te veel mee aan boord. We gaan op onderzoek uit hoe deze ploeg zich gaat voorbereiden op de NKIR.
Dit keer ben ik, in tegenstelling tot het interview van EjLD’18, te vroeg aanwezig. Dit geeft mij een mooie mogelijkheid om nog een kijkje te nemen bij de ergotraining van EjL’18. Bij binnenkomst in het krachthonk ruik je een combinatie van slecht opgedroogde sportkleding, zweet en puur doorzettingsvermogen. Ondanks de vriezende temperaturen buiten, hebben alle ergoënde mensen het voor elkaar gekregen om het krachthonk te laten voelen als een broeikas. De lichte mannen doen een minutenwals en het tempo wordt langzaam opgeschroefd. Elke minuut twee tikken erbij, van tempo 24 tot helemaal los. Met pijn op hun gezichten zie ik eindsprintjes op 1:25 gedaan worden, terwijl ik pas ben komen kijken wanneer ze hun laatste set doen. Dit lijkt wel goed te komen voor de NKIR denk ik bij mezelf.
Na de sessie worden ze naar de kleedkamers gestuurd om fris aan het interview te beginnen. Dit geeft de coaches en mij de tijd om een mooie spot in, de dit keer overvolle, kantine te bemachtigen. Rond de drie statafels die we hebben geclaimd, komen de lichte mannen en hun stuur één voor één binnen gelopen, allemaal met een goed gevulde wrap met wat alleen maar omschreven kan worden als een veel te grote hoeveelheid kaas voor een lichte man.
Remy: Bedankt dat ik jullie mag interviewen. Het interview is niet zo gestructureerd, ik heb maar vijf vragen dus wees lekker vrij in wat jullie zeggen. Ik wil zo veel mogelijk quotes zodat ik naderhand er een verhaal van kan maken. Te beginnen met de vraag ‘Hoe hebben jullie je voorbereid?’
Lex, één van de ouderejaars van de ploeg neemt samen met Marte, één van de jeugdroeiers van de ploeg, het voortouw.
EjL’18: Nou we hebben vooral veel dingen gedaan zoals 3x1k op de ergo en we hebben twee ergotrainingen per week in plaats van de gewoonlijke één. Daarnaast moeten we als lichte roeiers wel ons gewicht in de gaten houden. Op dit moment beginnen meerdere jongens door elkaar heen te praten en gaat het allemaal ineens heel snel…
“Eigenlijk hebben alleen Lex en Berend moeite met hun gewicht, ik (Evert) hoef me nergens zorgen om te maken. Eigenlijk is het iedereens doel om de 75 kilo aan te tikken.” “Ik eet heel veel, de hele tijd. Ik heb sinds de selectie al last van mijn maag.” Marte mag nog 4 kilo aankomen, Tim 8. Lex is vandaag precies 75 terwijl hij net begonnen is aan zijn tweede wrap met extra kaas. “Eigenlijk hebben we ons helemaal niet voorbereid, wat is de NKIR eigenlijk?” Wat we wel hebben is een instagram! We hebben nu al meer likes dan de lichte dames. We maken mogelijk ook een naaktkalender, wordt er gegrapt. Gelukkig word ik bijgestaan door de stuur, Floor, zij attendeert de mannen erop dat ze moeten focussen en de serieusheid keert voor één heel antwoord terug.
We hebben alle oude tijden bekeken en veel nagedacht over hoe we moeten winnen. “Ik heb mijn begrafenis alvast geregeld.” “Ik heb al een testament opgesteld.” “Ik hoorde dat DUO alle schulden kwijtscheldt als je sterft, dus we kunnen nu allemaal maximaal bijlenen en het investeren in Bitcoins!” Mathijs is naar de kapper geweest zodat hij minder weegt.
Remy: Hoe gaan jullie er in? Wat is jullie persoonlijke voorbereiding/ritueel?
EjL’18: Hetzelfde als de Asopos (deze heeft de lichte talentenacht gewonnen, red. ): foam rollen, veel eten, vooral veel pannenkoeken. Eigenlijk is pasta veel beter, dat kots je er makkelijker uit dan pannenkoeken. Vorig jaar moest iemand al kotsen voordat hij begon aan de NKIR (Michiel). Visualiseren zodat je weet wat er te wachten staat en zodat je weet wat je moet doen als het zwaar wordt.
We doen ook onze lievelingskledingstukken aan, zo heeft Evert een favoriet paar sokken en boxershort. Deze doet hij altijd aan tijdens wedstrijden. “Hoe ga je dit doen tijdens de H4K die twee dagen duurt???”. Marte doet zijn Star Wars onderbroek aan en de oud-clubC4 roeiers doen allemaal hun ClubC4 onderbroek aan. Tim doet eigenlijk nooit een onderbroek aan.
Omdat de mannen gezamenlijk 16 km roeien, kan het zijn dat de snellere roeiers van de ploeg meer meters zullen afleggen gedurende de wedstrijd. “Marte gaat gewoon 2300 meter roeien en de rest 1500, is geheel eerlijk gezien het lengteverschil.” “We passen gewoon de Licht ’18 mentaliteit toe: hard starten, hard doorgaan en hard winnen.”
Remy: Wat verwachten jullie ervan?
EjL’18: We gaan voor de winst, we doen mee om te winnen. De ploeg die de NKIR wint, wint echter bijna nooit het klassement. Wij gaan die vloek verbreken. Maar realistisch gezien denken we dat top 5 te doen is, vooral als je kijkt naar de oude tijden. Met een positieve mindset kom je er wel. Als je in je hoofd houdt: wij gaan winnen en je ziet dat je voorstaat en dan kan blijven denken: wij gaan harder, dan ga je harder. Succes is een keuze. Als je dat andere bootje op je scherm ziet, dan ga je erover heen.
We verwachten ook heel veel sterven, we verwachten the Eye of the Tiger, we verwachten geen storingen met ergometers zoals vorig jaar en we verwachten een hele boel aanmoediging. Als Koen ons aanmoedigt, dan gaan we sowieso een seconde sneller, hij is zo intimiderend. “We gaan harder dan de dames!” “Nee, we gaan harder dan zwaar, makkelijk!” We zijn zo lekker gewoon gebleven, we zijn gewoon hele aardige jongens. Misschien moeten we onze bek eens dicht houden.
Remy: Wat is het eerste wat jullie gaan doen als het klaar is?
EjL’18: Dat kan je zelf ook wel bedenken. Kotsen. Daarna McDonalds. Vergeet niet dat we eerst moeten juichen én onze medaille ophalen! “Is het niet een blik?” Nee jongens, we gaan niet kotsen, niet sterven, we houden gewoon een positieve mindset. Het eerste wat we gaan doen is de ergo schoonmaken, dan juichen, nog even buigen, het blik ophalen, een liedje zingen en elkaar een schouderklopje geven. “Ik wil mijn ouders nog bedanken.” “Handtekeningen geven, mijn vriendin een kus geven.” “Ik ga me alvast voorbereiden voor de inttraining.” Maar we moeten niet arrogant worden, we kunnen ook niet eerste worden hè. “Wie heeft er nog een refill over? Ik wil een toetje halen.”
Remy: Wat maakt jullie speciaal?
EjL’18: Evert.
We hebben een hoogteverschil van bijna 30 centimeter en een leeftijdsverschil van 5 jaar. Berend had makkelijk de vader van Evert kunnen zijn. Gelukkig zijn de hamstrings van Marte zo kort, dat het in de praktijk qua lengte niet uitmaakt. Iedereen heeft een bijnaam bij ons. Je hebt Marte ‘Bambi’ Voorneveld, Tim ‘Youri van Gelder’ Kamsma (hij had ook goud kunnen winnen maar vond coke belangrijker), Matthijs ‘Darude – Sandstorm’ Spruijt, Thomas ‘Ergobeest’ van de Pol, Wout ‘Graseter’ Hamelink, Jelle ‘lekker op tijd’ Tijema. “Ik ben de laatste tijd best wel op tijd!” Ruben ‘ging lekker joh’ den Boer, Evert ‘burger’ Manders. Met zijn Viking pakje. “Zegt de jongen uit Leerdam (Marte),… Heeft Leerdam ooit iets gewonnen?”, Lex ‘doe een dans’ van der Hulst en als laatste nog Berend ‘Oermens’ “Wat is Berends achternaam eigenlijk?” à Stumphius. Berend heeft geen social media of smartphone. Eigenlijk kunnen we hem ook flintstone noemen, of ploegopa. Maar ploegopa is meer een functie in plaats van een bijnaam.
Iedereen moet naar de NKIR komen, we gaan er een feestje bouwen, want wie wil nou niet deze ploeg zien winnen. Tijdens de intraining gaan mensen misschien wel denken: hij zag er wel heel kut uit na de NKIR, die wil ik niet. We zijn wel lekker normaal gebleven, we zijn wel lekker bescheiden gebleven. “Nou vind ik het interview wel mooi.” “Kan ik nog uit deze ploeg?” Like vooral onze Facebookpagina en onze insta, we hebben al 230 likes. “Ik ben nog nooit zo populair geweest.”