Eén keer per jaar strijden op de Amstel de beste roeiers van elke vereniging voor de Palm beker en de Fortuna beker. Dit jaar was dat op zondag 25 september. Voor Orca lagen er twee achten op het water. De vrouwenacht bestond uit Kyra de Vries, Rosa Bas, Maria Mojet, Carlijn Haringsma, Myrna Brandt, Danielle Bruel, Loes Verkuil en Tessa Gutker met stuur Anne Berends. Bij de mannenacht werden Djimmer Smits, Jort Timmer, Niek Schumacher, Timen Hartog, Henk Jan Schuijt, Jonathan Hijlkema, Timon de Boer en Daan Klomp met als stuur Kayleigh Polman als de be(e)sten geselecteerd.
De wedstrijd werd gestreden over 750m. Als eerste werd er een time trial gevaren. Alle ploegen roeiden achter elkaar aan (bumping) 750m. De tijd was bepalend voor de loting van de volgende rondes. Na de timetrial werd het een afvalrace. Waarbij steeds de snelste van de twee ploegen door ging (boord aan boord race).
De mannen begonnen goed met een derde tijd in de time trial. Daardoor moesten ze het in de volgende ronde tegen Phocas opnemen, die de 14e tijd in de time trial hadden gevaren. Onze mannen gingen hard en ze hadden al snel een grote voorsprong op Phocas. Maar plotseling was daar een rondvaartboot. Helaas regelt de Hoop – de burgervereniging die de wedstrijd organiseert – namelijk nooit een vaarverbod voor gemotoriseerde vaart. Net als voorgaande jaren geeft dat redelijk wat stress voor de wedstrijdbegeleiding en moeten er veel bootjes naar de kant geschreeuwd worden. Veel van deze motorbootjes hebben namelijk geen idee dat er een wedstrijd is en dat achten vol zware mannen wel ietsjes harder gaan dan de gemiddelde rondvaartboot. Kayleigh moest op de finish uitwijken voor de rondvaartboot, maar kon eigenlijk geen kant op. De riem van Timon kwam tegen de finishpaal aan. Timon wist zijn riem vast te houden en de finishpaal stond ook erg stevig, de enige oplossing voor de riem was breken en dat deed hij ook. Dwars doormidden brak Timons riem en hij heeft de rest van de wedstrijd met een riem van de Hoop geroeid. De Orca mannen hadden namelijk ondanks het akkefietje met rondvaartboot en het breken van Timon’s riem de ronde gewonnen! Hierna hebben ze in de kwartfinales overtuigend Skøll eraf gepaald. Toen was het tijd voor de halve finale. Onze mannen moesten tegen de sterke acht van Nereus. Het werd spannend en ze hebben Nereus het knap lastig gemaakt, maar helaas hebben ze het net niet gered. Nereus ging door naar de finale en won de Palm Beker. De Orca mannen wisten de B-finale wel weer van Proteus te winnen en werden uiteindelijk derde, een prachtige prestatie!
Bij de dames ging de time trial redelijk, met de vijfde tijd moesten ze een extra wedstrijd roeien om zich te plaatsen voor de kwart finale. Dat deden ze met gemak ten koste van Okeanos. In de kwart finale kwamen ze Nereus tegen. Nu even een stukje geschiedenis van de Amstel Beker. Ook al klinken en voelen sommige onderdelen van deze wedstrijd alsof het al jaren zo gedaan wordt, is dit niet het geval. Dit jaar is namelijk de zesde keer dat de Amstel Beker gehouden wordt. In vier van de afgelopen vijf edities stonden Nereus en Orca tegenover elkaar in de finale, hiervan hebben de Orca dames er drie gewonnen. Nu vond deze face-off al plaats in de kwartfinale. Onze dames vlogen er dus in alsof dit al de finale was. Met een spetterende start hadden ze gelijk een taft op Nereus. Die voorsprong hebben ze vergroot en met driekwart bootlengte kwamen ze over de finish onder het gejuich van de besturen van de knorrenverenigingen van Nederland. Veel tijd voor feest was er echter niet, want de dames moesten zich weer op de volgende race focussen. De halve finale tegen Skøll mocht namelijk zeker niet onderschat worden. Skøll had een acht op het water gelegd die al een tijdje samen aan het trainen was en als doel had de Head of the River Charles te starten half oktober in Boston. Dit zou de echte finale zijn. Weer gingen ze weg alsof ze maar 250m hoefden en weer hadden ze de snelste start. Elke race ging net weer een beetje beter dan de vorige en zo kwamen ze ook hier weer als eerste over de finish. Nu stonden ze dan toch echt in de finale! De tegenstander, Njord, had de hele wedstrijd ongeveer dezelfde tijden gevaren. Het zou dus weer een pittige pot worden. De start was weer goed en onder het stimulerende geschreeuw van Anne kwamen onze dames wederom als eerste over de finish. Gewonnen! Orca dames wint de Amstel Beker!
Als toetje kwam toen nog de finale voor de Fortuna Beker. Deze laatste race was tegen de winnaar van het burgerveld. Het probleem met deze race is dat het burgerveld bestaat uit 4 verenigingen en het studentenveld uit 13. De Hoop had het burgerveld gewonnen en was daarvoor drie keer de baan over geweest, terwijl de Orca acht al vijf races in de benen hadden zitten. Daarnaast was er een startverschil om het spannender te maken op de finish. De eerste die over de finish zou komen had de Fortuna Beker gewonnen, maar de Orca dames moesten aan de start 7,5 seconden wachten voordat ze de achtervolging in mochten zetten. Dat hebben ze gedaan, maar helaas is het net niet gelukt om de 7,5 seconden achterstand van de start goed te maken. Met een kwart bootlengte achterstand kwamen onze dames over de finish. Het studentenveld is altijd al veel zwaarder geweest dan het burgerveld en daardoor wordt die extra finale vaak niet zo serieus genomen. De Orca dames hebben namelijk wel degelijk gewonnen en mochten voor de vierde keer het blik ophalen!
Dames en coaches, gefeliciteerd!