In “Een kaartje van…” sturen Orcanen elkaar een kaartje met een doorgeefvraag. In de vorige editie vroeg Marvin aan Laura naar haar ervaringen als eerstejaars Orcaan in coronatijden. Benieuwd naar haar antwoord? Lees hier haar kaartje!
Heehee Marvin,
Zondag met LuBa is inderdaad echt een heel leuk initiatief en maakt jullie binnen Orca vast nog bekender! Daarnaast was jouw saxofoonserenade op het ijs natuurlijk al een heerlijke voorproef voor hoe goed de lustrumband straks gaat zijn, als optredens weer mogen! Jullie zullen vast de show stelen op de borrels. Waar blijft het LuBa Spotify-account?
Over borrels gesproken, die ervaring mis ik wel een beetje als eerstejaars Orcaan. Je vroeg me hoe het was om nu lid te zijn geworden. Ik moet zeggen, ik heb geen enkele seconde spijt van dat ik me bij Orca heb aangesloten! Als studentenvereniging hebben we heel erg geluk gehad dat wij ook veel met sport te maken hebben, dus dat trainingen nog door konden gaan tijdens de Arco-periode. Ook de corona-proof borrels waren zeker beter dan niets. Riem zeggen in plaats van peddel (want anders een pitcher) en te weten komen waar een 10/13 echt voor gebruikt wordt, is kennis die ik mijn hele leven ga koesteren.
“Riem zeggen in plaats van peddel (want anders een pitcher) en te weten komen waar een 10/13 echt voor gebruikt wordt, is kennis die ik mijn hele leven ga koesteren.“
Toen alles dicht gegooid werd door de overheid, baalde ik vanzelfsprekend wel heel erg. Maar uiteindelijk mochten we toch nog skiffen, en dat wilde ik meteen leren, dus dankjewel Marvin voor het coachen! Met de skiff omgaan toen het een paar graden boven nul was, was helaas iets minder. Maar zelfs dat was het waard, alhoewel ik nog steeds door een licht trauma elke keer droge kleren meeneem als ik ga skiffen. Samen gaan skiffen is gezellig en ook vind ik het leuk dat je kan blijven trainen voor meerdere diploma’s, dus saai wordt het nooit. Waar ik ook trots op ben is dat ik nu zelfs ook al coach ben; ik leer mijn huisgenoot skiffen! Daarnaast heb ik al een paar keer gestuurd en lijkt het me leuk om, zodra dat mag, daar cursussen voor te doen. Uiteindelijk een 8 mogen sturen is vast mega-spectaculair.
Maar buiten roeien valt er op Orca nog veel meer te doen, zelfs voor een sjaars die de vereniging nog niet goed kent. Zo zit ik bij de SjaCo, ook wel de “Eerstejaarscommissie”. Door middel van activiteiten proberen we de mede-sjaarzen van Orca een beetje te verbinden met Orca, en houden we ze op de hoogte van activiteiten binnen de vereniging die ook voor hen interessant zijn. We zijn de allereerste SjaCo van Orca ooit, dus op sommige punten zijn we nog wel een beetje onervaren. Maar we komen op gang en hebben nog heel veel leuke ideeën in petto! Daarnaast zijn er online ook genoeg activiteiten, die dan samen gedaan kunnen worden met de ploeg of andere vrienden van Orca. Als je een beetje je best doet en genoeg (alcoholische) versnaperingen op voorraad hebt, kunnen die zelfs redelijk escaleren. Maarja, hoe meer verhalen met je ploeg hoe beter!
“Als je een beetje je best doet en genoeg (alcoholische) versnaperingen op voorraad hebt, kunnen die zelfs redelijk escaleren.“
Dat was nog even stress, online ploegvormen. Op het eerste gezicht betwijfelde ik of dat wel goed zou gaan, zo een ploeg vormen met mensen die je nauwelijks kent. Maar mijn ploeg, de Orcadetjes, is echt een super enthousiaste groep meiden, altijd in voor gezelligheid en ook nog eens fanatiek in trainen! Ik moet zeggen, ik had het niet beter kunnen treffen. Nu we ook weer mogen trainen is het natuurlijk al helemaal feest!
“Als sjaars ben ik toch wel heel erg benieuwd naar hoe het Orca-lied nou echt gaat!”
Kortom, als je je best doet, is er zeker nog veel te doen op Orca en met Orcanen. Toch ben ik als sjaars wel heel erg benieuwd naar hoe het is als alles weer ‘normaal’ is. Naast de SjaCo heb ik me aangemeld bij de BarCie, dus ik hoop snel te mogen leren tappen! Ook zijn er genoeg tradities en gebruiken binnen Orca die nog ontdekt of meegemaakt moeten en zullen worden (bidden dat de uittraining wel door kan gaan). En natuurlijk weer veel meer Orcanen in het echt zien en ontmoeten! Oja, en een keertje horen hoe het Orca-lied nou echt gaat (die op de ALV was hopelijk niet hoe het echt hoort).
De doorgeefvraag die ik wil stellen, stel ik aan Imke Wollenstein. Alle sjaarzen klagen maar over hoe weinig wij meekrijgen van het studentenroeien, maar voor de tweedejaars is alles vorig jaar ook abrupt gestopt. Ik vroeg me af hoe het is om dan nu toch een eerstejaarsploeg te coachen?