In “Een kaartje van…” stellen Orcanen elkaar via een doorgeefkaartje een vraag. Het kaartje ligt nu bij Jos Bouhuis, die vertelt over zijn instroom in Orca als jeugdroeier en het geheim achter op het allerlaatste moment een plek opschuiven in een wedstrijd.
Heel erg bedankt voor het kaartje Marnix! Ik ga m’n best doen je vragen te beantwoorden.
Jij kwam natuurlijk al uit de roeiwereld toen je bij Orca binnenkwam, maar hoe was jouw eerste jaar bij Orca?
Mijn eerste jaar bij Orca was heel gaaf! Ik denk dat de vereniging het opnemen van jeugdroeiers op een hele goede manier aanpakt. Na de Arcoperiode ben ik geselecteerd voor EJL, en heb echt een ontzettend mooi jaar gehad. Het is heel gaaf om met één groep roeiers een jaar lang samen naar hetzelfde doel toe te werken, en je vormt hierdoor een hele bijzondere band met de rest van je ploeg.
Ons blik op de ZRB was een onvergetelijk moment, met bijzondere omstandigheden. Vol emotie samen het orcalied zingen met zo’n hechte groep na het verlies van Thijs, een van onze coaches, is iets wat ik me altijd bij zal blijven.
Ik ben kortgeleden begonnen als coach van EJD – en het blijkt het nog knap lastig om mensen een goeie roeihaal aan te leren. Wat omvat een goeie roeihaal eigenlijk?
Ik denk dat de kern voor een goede haal in een eerstejaarsboot echt in de gelijkheid zit. Samen soepel en snel keren voorin en de boot goed wegleggen achterin, en zo gelijk mogelijk druk geven en koppelen.
Zelf vind ik de vergelijking met trampolinespringen altijd heel mooi. Als je met z’n acht mensen precies tegelijk springt kan je een bal (of stuurtje, die zijn niet zo groot) zo ongeveer naar de ruimte lanceren. Zo gaat dat in de boot eigenlijk ook!
Tot slot heb ik natuurlijk jou en Niels gevolgd op het EUC, maar welk geheim schuilt er achter het feit dat jullie tot twee keer toe in de laatste 20 meter een plek naar voren zijn geschoven?
Ik denk dat dit ook echt te danken is aan hoe gelijk we zaten in de eindsprint. Na een jaar samen dubbelen zijn Niels en ik best goed op elkaar ingespeeld, waardoor we wisten wat we moesten verwachten van elkaar. Door samen het tempo omhoog te brengen tot boven de 40 en tegelijk druk te pakken ging de boot echt vliegen, waardoor we in de laatste meters vaak nog even wat terug konden schuiven!
Heel veel succes met het coachen van EJD dit jaar Marnix, ik hoop dat mijn kennis een beetje van pas komt!
Als roeier heb je natuurlijk coaches nodig, en achter dat coachen schuilt veel meer dan alleen het meefietsen langs het kanaal. daarom heb ik een paar vragen voor Sophie Tubbergen!
- Als roeier zie je je coach vooral langs de waterkant, maar wat valt er naast het meefietsen en coachen nog meer onder de taken van een (hoofd)coach?
- Wat maakt het coachen van een wedstrijdploeg zo leuk, en waar haal je motivatie uit?
- Hoe kan je als coach het beste warm blijven tijdens het meefietsen met je roeiers in guur, regenachtig herfstweer?